Ο Αυτισμός εμφανίζεται σε προ-νηπιακή ηλικία και μπορεί να διαγνωστεί από τους 6 πρώτους μήνες της ζωής ενός παιδιού. Συχνά γίνεται χρήση του όρου «αυτιστικό συνεχές» ή «αυτιστικό φάσμα» προκειμένου να υποδηλωθεί το πλήθος, καθώς και η ποικιλομορφία των συμπτωμάτων της νευροαναπτυξιακής αυτής διαταραχής.

Μερικά, ωστόσο, από τα πιο κοινά χαρακτηριστικά του αυτισμού είναι:

• η περιορισμένη γλωσσική ανάπτυξη και η συνακόλουθη δυσκολία στην επικοινωνία – δυσχέρεια στη χρήση και την κατανόηση της γλώσσας, αδυναμία έναρξης ή διατήρησης μιας συζήτησης.
• η υπερευαισθησία ή η παντελής έλλειψη αντίδρασης σε αισθητηριακά ερεθίσματα και πληροφορίες. Έχουν παρατηρηθεί συμπτώματα υπερευαισθησίας σε χαμηλού ή μέσου μεγέθους ήχους, υπερβολικής αντίδρασης στο έντονο φως, αναστάτωσης σε περίπτωση σωματικής επαφής αλλά και συμπτώματα μεγάλης αντοχής στον πόνο, το κρύο ή τη ζέστη.
• οι περιορισμένες κοινωνικές δεξιότητες – αδυναμία κατανόησης των συναισθημάτων και των απόψεων των άλλων στα πλαίσια της κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Καθώς επίσης και η λανθασμένη αποκωδικοποίηση της μη-λεκτικής επικοινωνίας. Η βλεμματική επαφή, οι χειρονομίες, οι μορφασμοί αποτελούν στοιχεία κενά νοήματος ή πολλές φορές μεταφράζονται με τρόπο διαστρεβλωμένο.
• η επαναλαμβανόμενη, στερεοτυπική συμπεριφορά, οφειλόμενη στο περιορισμένο εύρος ενδιαφερόντων αλλά και στην έλλειψη προσαρμοστικότητας στις αλλαγές και τις καινούριες συνθήκες. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιπτώσεις η παραμικρή τροποποίηση της καθημερινής ρουτίνας μπορεί να επιφέρει επιθετική ή ακόμη και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
• η ανομοιογενής ανάπτυξη των γνωσιακών λειτουργιών. Στον αυτισμό παρατηρείται ο εξαιρετικά περίπλοκος συνδυασμός διανοητικών μειονεξιών και αυξημένων ταλέντων. Η αδυναμία κατανόησης του φανταστικού παιχνιδιού και η δυσκολία στην μίμηση συνυπάρχουν με την ύπαρξη ιδιαίτερων ικανοτήτων στη ζωγραφική ή τη μουσική. Το ίδιο συμβαίνει με την αδυναμία συγκέντρωσης και τις εξαιρετικές δυνατότητες απομνημόνευσης και εκτέλεσης δύσκολων μαθηματικών πράξεων.

Το σύνδρομο Asperger είναι μια ελαφριά μορφή αυτισμού, η οποία παρουσιάζει προβλήματα όχι τόσο στο επίπεδο της γλωσσικής ανάπτυξης, όσο στο επίπεδο της κοινωνικής ενσωμάτωσης, κυρίως κατά τη διάρκεια της εφηβείας.

Η διαταραχή Rett και η Παιδική Αποδιοργανωτική Διαταραχή είναι περισσότερο σπάνιες και εμφανίζονται μετά από μια σύντομη περίοδο φυσιολογικής ανάπτυξης, παρουσιάζοντας η μεν πρώτη, ειδικά ελλείμματα σε πολλούς τομείς ανάπτυξης, ενώ η δεύτερη, παλινδρόμηση και σταδιακή απώλεια δεξιοτήτων που έχουν αποκτηθεί σε προγενέστερα στάδια ανάπτυξης.

Η Άτυπη Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή παρουσιάζει, κάποια, άλλα όχι όλα τα χαρακτηριστικά του τυπικού αυτισμού.