Οι στενές διαπροσωπικές επαφές παρουσιάζουν πρόβλημα, όταν απουσιάζει το συστατικό στοιχείο της επικοινωνίας. Στην περίπτωση αυτή δημιουργείται ένα τεράστιο χάσμα, από το οποίο ανακύπτουν ζητήματα ανταγωνισμού και διαπραγμάτευσης των ρόλων στα πλαίσια της σχέσης, που είναι ικανά να μετατρέψουν την καθημερινή συμβίωση σε ένα δύσβατο και μοναχικό μονοπάτι.

Η προσωπική ωρίμανση, που επιτυγχάνεται μέσω της συμβουλευτικής, είναι η βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία ισορροπημένων σχέσεων, που στηρίζονται στην κατανόηση και το σεβασμό στη διαφορετικότητα του άλλου.

Η αυτογνωσία, η επίγνωση δηλαδή των αδυναμιών και των προτερημάτων μας, συμβάλλει στην αποδοχή της προσωπικότητας του άλλου ως έχει. Η προσπάθεια μεταβολής έστω και κάποιων στοιχείων του χαρακτήρα του άλλου, προκειμένου να προσαρμοστεί στα δικά μας δεδομένα σκέψης και αντίληψης της πραγματικότητας, είναι τουλάχιστον μάταιη. Αυτός είναι, μάλιστα, ο κατεξοχήν λόγος συγκρούσεων ανάμεσα στο ζευγάρι.

Το σύνολο των πράξεων που στοιχειοθετούν τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου στις στενές προσωπικές του σχέσεις αντλεί τις ρίζες του από προγενέστερα τραυματικά βιώματα και συγκεκριμένα γονεϊκά πρότυπα, που ασυνείδητα επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο σχετίζεται με τους άλλους.